Na het ontbijt vertrekken we naar Monument Valley. We stoppen bij een tweetal uitkijkpunten om nog een laatste blik op de majestueuze Grand Canyon te werpen, die met haar woeste schoonheid blijft imponeren. Bij de Desert View watchtower kopen we een cowboyhoed en een keramieken vaasje, wat met de hand beschilderd is door Navajo-indianen. We vervolgen de rit en lunchen onderweg bij Cameron Trading Post.
Met haar woeste schoonheid blijft de Grand Canyon imponeren.
Als we Monument Valley met z’n schitterende vergezichten doorkruisen, rijden we ongemerkt de grens over van Arizona naar Utah en passeren we een tijdzone. Dat blijkt als we arriveren bij ons volgende hotel gelegen in het plaatsje Mexican Hat (what’s in a name) waar het een uur later is dan in Arizona waar we vanochtend vertokken. Na te hebben ingecheckt zakken we weg in een paar heerlijke schommelstoelen op een klein terrasje vlak voor onze kamerdeur, wat uitkijkt op bergen en een riviertje. We bekijken de zonsondergang en spotten een aantal kleine vleermuizen. Als de zon achter de bergen is verdwenen, gaan we een hapje eten in ‘The Olde Bridge Grill’, het restaurant van het hotel.
De volgende dag leidt de route ons naar Lake Powell. We rijden dezelfde weg terug naar Arizona, langs de mooie rotsen van Monument Valley. We stoppen hier en daar nog even om van het uitzicht te genieten.
Onderweg ruiken we de heerlijke geur van lelietjes-van-dalen als we mooie bloemenvelden passeren. Als we de drie grijze schoorstenen van de elektriciteitscentrale van het plaatsje Page passeren, gaat deze geur echter over in een geur van vervuilde lucht en de helderblauwe hemel maakt plaats voor een bruine waas van smog. Dit biedt een mistig aanzien op Lake Powell, wat vlak daarna in zicht komt. Naarmate we het meer naderen wordt de lucht helderder en het zicht mooier.
Als we in onze kamer zijn slaat de vermoeidheid toe; we hebben allebei slecht geslapen in het hotel in Mexican Hat, door de warmte en lawaai van buitenaf. Ik ga lekker even bij het zwembad liggen; het is intussen heerlijk weer geworden en ik geniet van het zonnetje. Tegen de avond gaan we de omgeving wat verkennen, we wandelen naar een uitzichtpunt waar we Lake Powell kunnen overzien. De avondzon werpt een fraai licht op het meer. Na een lekker diner bij een Italiaans restaurant duiken we op tijd ons bed in. Morgen staat een bezoek aan Antelope Canyon op het programma.
Na het ontbijt in het hotel stappen we in een van de blauwe jeeps van Antelope Canyon Tours die we hier overal zien rijden. De weg naar deze canyon gaat voor een groot gedeelte over los zand met hobbels en kuilen, waardoor het een wilde rit is en we helemaal verwaaid bij de canyon arriveren die er aan de buitenkant niet heel indrukwekkend uitziet. Het is een aaneenschakeling van roodbruine rotsen met een glad golvenpatroon wat is ontstaan door het dalen van de zeespiegel.
We lopen over fijn zand naar de ingang van de canyon, waar onze tourguide (een markante verschijning) een onverstaanbaar verhaal aan elkaar brabbelt. Dan volgen we hem in een rij (onze groep bestaat uit zo’n 12 personen) door een nauwe spleet naar binnen en worden we verrast door een schitterend kleurenspel wat ontstaat door het zonlicht wat door de openingen schijnt. Het golvenpatroon zorgt voor fraaie schaduwen op de rotswanden.
Het is onbeschrijfelijk mooi en het heeft haast iets mysterieus, ongelooflijk dat dit door de natuur kan ontstaan.
Eenmaal binnen blijft de tourguide bij elke rots en opening even stilstaan om te vertellen wat voor figuren je erin kunt zien. Zo is er een adelaar te ontdekken, een draak, een vlinder, een duivel, de skyline van Monument Valley en zelfs Abraham Lincoln. Toegegeven, de man heeft veel fantasie maar wat is het prachtig om te zien; de roodbruine rotsen, de blauwe lucht erboven en het zonlicht wat als een smalle lichtbundel naar binnen valt en een bijzondere gloed op het geheel werpt. Het is onbeschrijfelijk mooi en het heeft haast iets mysterieus, ongelooflijk dat dit door de natuur kan ontstaan. Alle blikken zijn naar boven gericht en als ik om me heen kijk zie ik overal fotocamera’s in de lucht steken, een grappig gezicht.
Ter vergelijking: links het echte Monument Valley, rechts de kleine versie in Antelope Canyon
Na een korte pauze bij de uitgang van de canyon volgen we de groep weer door de smalle gangen terug naar de ingang, waar we weer plaatsnemen in de jeep. We genieten nog even na van wat we net hebben gezien en dan begint de wilde tocht over de zandhobbels weer. Als we weer zijn afgezet bij het hotel kloppen we snel het zand uit onze schoenen, pakken onze spullen en checken uit; we hebben weer een vrij lange rit voor de boeg. We rijden wederom Utah in, op naar onze volgende bestemming: Bryce Canyon.
MariOnline 