Ach, wat zijn ze lief hè, onze Simba’s, Moortjes en Poekies. Ze geven kopjes, kunnen heerlijk liggen spinnen op je schoot en verwelkomen je na je werkdag met een lieflijk miauwtje. Kattenliefhebbers weten het: er is niets onweerstaanbaarder dan dat kleine wezentje dat je met een schuin kopje en twee grote ogen aankijkt. Totdat achter die lieve poezel een koelbloedige moordenaar blijkt schuil te gaan, en je op een druilerige zondagochtend niet één, maar twee verborgen lijken in je huiskamer vindt.
Het valt niet met elkaar te rijmen. Het is als de afkeer die je voelde toen je erachter kwam dat je ouders bepaalde handelingen hebben uitgevoerd om jou te krijgen. Dat gevoel. Nee, niet mijn ouders, die doen dat toch niet? Nee, niet onze Poekie…
MariOnline 