Bernard heet ie. De man die mij wegwijs maakt in een doolhof van wegen. De man die ervoor zorgt dat ik niet op de verkeerde Dorpsstraat in het verkeerde Deurne terechtkom. De man die voor mij de route in de gaten houdt, zodat ik mijn aandacht volledig kan richten op het verkeer en de muziek die uit de autoradio komt. Bernard houdt mij tijdens vele autoritjes gezelschap met zijn sympathiek klinkende Vlaamse accent. Natuurlijk had ik ook voor de kordate Eva kunnen kiezen, of voor de zakelijke Bram. Maar in Bernard vond ik mijn perfecte bondgenoot. Waar Eva en Bram mij enigszins geagiteerd maken met hun dwingend klinkende commando’s, fluistert Bernard mij in vredig Vlaams zijn vriendelijk verkondigde instructies toe. In een wereld waarin iedereen haast heeft, is zijn stem een welkome ontstresser.
Ik moet er niet aan denken dat ik op een onverhoeds moment in mijn auto stap en erachter kom dat er met míjn Bernard is gesold.