We worden wakker als de eerste zonnestralen onze kamer binnenvallen. Sedona ligt een stuk hoger dan Scottsdale en daarom ligt de temperatuur hier aanzienlijk lager. Een heerlijke 23 graden is toch aangenamer dan de zinderende hitte van Scottsdale waar het kwik tot de 43 graden steeg. Het is zonnig en de lucht is blauw, waartegen de rode rotsen waar dit plaatsje om bekend staat fel afsteken.
Als we door het kleine centrum rijden wanen we ons in een western; de winkeltjes en cafeetjes doen me denken aan El Paso, het cowboystadje wat ik ken uit mijn kindertijd. We stoppen bij enkele uitzichtpunten om de prachtige omgeving op ons in te laten werken en rijden dan door naar ons hotel in Tusayan, in de buurt van de Grand Canyon waar we de volgende twee nachten zullen verblijven.
De omgeving is adembenemend; we rijden langs de indrukwekkende rode rotsen van Sedona over smalle weggetjes via Oak Creek Canyon naar Flagstaff waarbij we door Coconino komen, een uitgestrekt bosgebied. Nadat we hebben ingecheckt in het hotel in Tusayan en hebben geluncht, verruilen we onze Mustang voor een helicopter om de Grand Canyon van bovenaf te bekijken. Het is een indrukwekkende ervaring, de Canyon is onbeschrijfelijk lang en diep.
De Canyon is onbeschrijfelijk lang en diep.
Aan de bar van het ‘Canyon Star Restaurant’ genieten we met een drankje na van deze bijzondere ervaring. ’s Avonds dineren we in het gezellige restaurant in westernstijl, met live muziek. Alles ademt de sfeer van een ouderwetse saloon in het wilde westen. Na het eten werk ik op de ipad dit dagboek bij. Tja, en wat moet je als je reisgenote druk bezig is? Juist, dan maak je een fotoreportage van jezelf. En dan kan het zomaar gebeuren dat deze foto’s zes jaar na dato als belastend bewijs op iemands blog terecht komen. 😉
De volgende dag gaan we de Grand Canyon van wat dichterbij bekijken door een wandeltocht langs de South Rim te maken. Het weer leent zich uitstekend voor een hiking trip; 26 graden en zonnig, met een helderblauwe lucht.
Ik heb onbedoeld mijn sneakers in het hotel laten liggen, maar dat mag de pret niet drukken. Dankzij goed begaanbare wandelpaden is deze hike van 6 kilometer zelfs op mijn slippertjes met plateauzolen goed te doen. Lunchen doen we in het restaurant van het El Tovar hotel, een groot gebouw uit 1905 in Grand Canyon Village. De Grand Canyon doet haar naam eer aan: zij is groots, woest en indrukwekkend.