In februari postte ik een blog over mijn Smule-verslaving. Little did I know dat een mysterieus virus ervoor zou zorgen dat Nederland een maand later op slot zou gaan, waardoor Smule een nog belangrijkere rol in mijn leven zou gaan vervullen. Optredens zijn voorlopig van de baan, dus op pad met onze coverband kunnen we vergeten. Niet dat we stilzitten: we repeteren gewoon door en achter de schermen werken we aan een album maar toch, het is niet hetzelfde. Ironisch genoeg sprak ik in mijn laatste blog van 2019 de voorzichtige wens uit om in 2020 veel leuke optredens te mogen hebben. Helaas heeft de coronacrisis dat voor alle muzikanten onmogelijk gemaakt.
De bijzondere vriendschappen die daaruit voortkomen, zijn zeker in deze tijd een hartstikke mooie bonus
Des te blijer ben ik nu met de Smule-app, het enige wat het gat een beetje kan dichten. Ik moet eerlijk bekennen dat ik altijd een beetje bang ben om een video op social media te posten, vanwege het ‘daar heb je haar weer’-effect. Dat mensen genoeg van me krijgen als ik te vaak zo’n video post. Maar dan denk ik: niemand is verplicht om te kijken en luisteren, dus als je het niets vindt, scroll gerust verder. Ik post alleen de filmpjes die mij blij maken of een bijzonder gevoel geven en als ik dat niet kan delen, wat voor waarde heeft social media dan? Het is zoals ik eerder schreef: muziek maakt de wereld een stukje mooier, dus daar kun je nooit genoeg van delen.
Lees verder “Thank God for Smule!”
MariOnline 