In februari postte ik een blog over mijn Smule-verslaving. Little did I know dat een mysterieus virus ervoor zou zorgen dat Nederland een maand later op slot zou gaan, waardoor Smule een nog belangrijkere rol in mijn leven zou gaan vervullen. Optredens zijn voorlopig van de baan, dus op pad met onze coverband kunnen we vergeten. Niet dat we stilzitten: we repeteren gewoon door en achter de schermen werken we aan een album maar toch, het is niet hetzelfde. Ironisch genoeg sprak ik in mijn laatste blog van 2019 de voorzichtige wens uit om in 2020 veel leuke optredens te mogen hebben. Helaas heeft de coronacrisis dat voor alle muzikanten onmogelijk gemaakt.

De bijzondere vriendschappen die daaruit voortkomen, zijn zeker in deze tijd een hartstikke mooie bonus

Des te blijer ben ik nu met de Smule-app, het enige wat het gat een beetje kan dichten. Ik moet eerlijk bekennen dat ik altijd een beetje bang ben om een video op social media te posten, vanwege het ‘daar heb je haar weer’-effect. Dat mensen genoeg van me krijgen als ik te vaak zo’n video post. Maar dan denk ik: niemand is verplicht om te kijken en luisteren, dus als je het niets vindt, scroll gerust verder. Ik post alleen de filmpjes die mij blij maken of een bijzonder gevoel geven en als ik dat niet kan delen, wat voor waarde heeft social media dan? Het is zoals ik eerder schreef: muziek maakt de wereld een stukje mooier, dus daar kun je nooit genoeg van delen.

Lees verder “Thank God for Smule!” →

Het is 1990, een tot dan toe vrij onbekende Ierse zangeres bestormt de hitlijsten met een prachtig gevoelig nummer, geschreven door niemand minder dan Prince. De bijbehorende videoclip is al even fenomenaal. Ondanks, of misschien juist dankzij de eenvoud van een vijf minuten durende close up van de Ierse die als geen ander haar emotie weet over te brengen. Met haar gemillimeterde kapsel zingt ze vanuit de beeldbuis recht je hart in, met als onbetwist hoogtepunt een oprechte traan die over haar prachtige gezicht rolt.

Voor het eerst besef ik: misschien is van de norm afwijken helemaal niet gek, misschien is het juist wel hartstikke cool.

Lees verder “Nothing compares 2U” →

Degenen die mij persoonlijk kennen weten dat ik graag zing. Vorig jaar ben ik terecht gekomen bij een hele leuke coverband, nadat ik in 2003 voor het laatst had opgetreden. Spannend dus, zo’n ‘revival’, maar oh zo leuk. Wat heb ik genoten van de eerste optredens en wat was het leuk om voor het eerst een single op te nemen. Inmiddels heb ik mijn draai in de band helemaal gevonden en sinds kort heb ik ‘Smule’ ontdekt, de app voor zangliefhebbers. En boy, is me dat een portie verslavend! Ik moet echt oppassen dat ik niet elk vrij uurtje aan ‘smulen’ besteed. En ik ben niet de enige: met meer dan 125 miljoen gebruikers smulen de mensen werkelijk overal. In hun bed, in het park, in de auto, op het toilet… Mijn mantra is ‘Geniet, maar Smule met mate’. Als ik dat vaak genoeg in mezelf blijf herhalen moet het een keer goedkomen, want sinds ik Smule, blijft werk liggen en is mijn telefoongebruik in rap tempo verdriedubbeld.

Gewoon omdat muziek de wereld mooier maakt

Lees verder “Let’s Smule” →