Dat ik iemand van uitersten ben, weet ik al lang. Het ene moment wil ik niets liever dan levendigheid en mensen om me heen en het andere moment kan het zijn dat ik me, totaal overprikkeld, terug moet trekken in een stil hoekje omdat ik door een teveel aan indrukken niet meer in staat ben om te socializen.
Daarom is het ook niet zo vreemd dat mijn twee nieuwste bezigheden mijlenver uit elkaar liggen. Zenmeditatie en salsadansen, het beste uit twee werelden. Zowel letterlijk als figuurlijk, want waar de zenmeditatie zijn oorsprong vindt in India en via omwegen door China en Japan steeds meer zijn stempel weet te drukken op onze westerse samenleving, komt het salsadansen van origine uit Cuba. Richt het eerste zich op de innerlijke beleving, het tweede draait om expressie. Rust tegenover beweging, geest tegenover lichaam, stilte tegenover muziek. Ik hou van dat contrast.