Sorry alvast, voor wat ik nu ga schrijven. Sorry dat je na het lezen van dit stukje misschien denkt: waar blijft de leuke twist? Die is er namelijk niet. Er zijn nou eenmaal dingen die gewoon niet leuk zijn. Tourette is zo’n ding als je het mij vraagt. Toch hoor ik van lotgenoten heel vaak dat ze ‘blij’ zijn met hun Tourette. Ik ben dat niet. Ik zou nog steeds heel graag mijn Tourette inleveren. Liever vandaag nog dan morgen, zodat ik vanavond met een kalme geest en een ontspannen lijf in mijn bed kan stappen, om morgenochtend fris en uitgerust te ontwaken.
Zou ik zonder mijn Tourette een saaie muts zijn, die nooit eens lekker gek deed?
MariOnline 