Met grote regelmaat ben ik te vinden in de natuur. Van kind af aan vind ik het heerlijk om te wandelen tussen het groen, de vogels te horen fluiten en de frisse buitenlucht in te ademen. Het dichtstbijzijnde bos ken ik dan ook als geen ander, ik heb alle routes meerdere malen bewandeld en ik ben het in de loop der jaren, geen grootheidswaanzin schuwend, zelfs een beetje als ‘mijn bos’ gaan beschouwen. Tijdens mijn wandelingen laat ik me soms meevoeren in mijn fantasie en verbeeld ik me dat ik een mythisch wezen ben dat conversaties voert met de bomen. Ik bevind me dan in een staat van zen en kom volledig tot rust, één met de natuur.
Allerlei emoties passeerden de revue: verwarring, boosheid, verdriet.