Iedere ‘Touretter’ zal erover kunnen meepraten: momenten van gêne of zelfs gevaarlijke situaties, veroorzaakt door een bepaalde tic of dwanggedachte. Zo herinner ik me het pijnlijke moment waarop ik ooit op een verjaardag zo krampachtig probeerde een tic onder controle te houden, dat ik zo hard in een radijsje kneep dat het als een projectiel met grote kracht werd gelanceerd en recht op het hoofd van die leuke jongen afvuurde. Of die keer dat ik in gezelschap van mijn nieuwe vriendje mijn vocale tics de vrije loop liet omdat ik dacht dat ze nauwelijks hoorbaar waren, maar ik vergeten was dat ik naar muziek luisterde op een hoofdtelefoon waardoor ik ze weliswaar niet hoorde maar m’n vriendje des te meer. Gelukkig ben ik er nooit op afgerekend en konden mijn ‘slachtoffers’ er wel om lachen, maar het gevoel van schaamte zal ik nooit vergeten.
MariOnline 