Nummer 100

Deze blog draag ik op aan jou. Ja, aan jou. Want jij motiveert mij om te blijven schrijven. En dat heeft ervoor gezorgd dat je nu mijn honderdste blog zit te lezen! En dat is wel een bedankje waard. Dus zeg ik: beste lezer, bedankt!

Niks belangrijks
In november 2011 maakte ik een blog aan op Blogger.com, omdat ik het leuk vind om te schrijven en ik voor mezelf graag een naslagwerkje heb van alles wat ik beleef. Zo kun je later dingen teruglezen die je was vergeten, maar die je door het op te schrijven hebt vereeuwigd. Je houdt de herinnering levend, alsof je bladert door een oud fotoboek. Ik schreef over van alles en nog wat en hoewel ik op Blogger.com aardig wat volgers had, schreef ik vooral voor mezelf. Ik vond immers dat ik niks belangrijks te melden had.

Kauwgom onder je schoen
In juni 2015 zette ik MariOnline.nl op en begon ik mijn blog in de huidige vorm op mijn eigen domein. Bovendien had ik opeens een belangrijke missie, want na jaren van ontkenning besloot ik uit de spreekwoordelijke Tourettekast te komen. Ik begon te schrijven over het syndroom van Gilles de la Tourette, met als doel de hardnekkige misverstanden uit de weg te ruimen en mijn lezers een eerlijk beeld te geven van hoe het nu écht is om met Tourette te leven. Ik probeer dat op een luchtige manier te doen, want laten we eerlijk zijn: naast dat het vreselijk irritant is, kan Tourette soms ook gewoon best grappig zijn. Een beetje als kauwgom onder je schoen: je kunt er niet omheen en je komt er niet vanaf, dus kun je er maar beter om lachen.

Luisterboek
Regelmatig blog ik voor de Stichting Gilles de la Tourette, wat ik als een kroon op mijn werk zie. Ik schrijf nu namelijk niet meer alleen voor mezelf en dat maakt het vele schrijfwerk een stuk dankbaarder. Mijn boek Brein ontspoord dat vorig jaar werd uitgegeven, is nog zo’n mooie bekroning en ik ben trots om te kunnen vermelden dat het boek vanaf vandaag ook als luisterboek te bestellen is, ingesproken door een professionele stemacteur.

Dank je wel
Sinds 2015 heeft MariOnline, naast de vaste rechtstreekse volgers, meer dan 200 Facebook-volgers opgeleverd. En daar ben ik dankbaar voor. Dus lieve volger, dank je wel. Ik ben blij dat ik je na vijf jaar nog steeds weet te boeien.

0

In de krant

Het zal de volgers van Marionline op Facebook niet ontgaan zijn, maar aangezien ik niet elke dag de krant haal, wil ik het hier ook nog even plaatsen: mijn interview in BN De Stem.

krant1

krant2

Ik denk dat dit artikel zeker bijdraagt aan Tourette awareness en daar ben ik blij om. Tja, en nu moét ik haast wel verder met dat tweede boek… Dat zal echter niet over het Tourette syndroom gaan. Het is tijd om nieuwe werelden te ontdekken.

Emmerlijst

“Zo, nu nog een citytrip naar New York en een safari in Zuid-Afrika, en ik kan doodgaan,” grapte ik tegen mijn eega toen ik het eerste exemplaar van mijn boek ‘Brein ontspoord’ in handen hield. “Ja, pas maar op. Als je in zo’n rap tempo je bucketlist afwerkt, heb je straks niks meer om voor te leven,” zei hij met een vette knipoog.

Van alle dingen die ik van mijn bucketlist heb mogen schrappen, is dit toch wel de mooiste. Met als extra bonus dat het schrijfproces me dichter bij mezelf heeft gebracht.

Lees verder “Emmerlijst”

De achtbaan die leven heet

Het is één van de meest gebruikte clichés, de ups en downs van het leven te vergelijken met het parcours van een achtbaan. Ronan Keating’s advies om de rit uit te zitten is eigenlijk het enige wat je kunt doen. De onvoorspelbaarheid van de weg die de achtbaan aflegt is bitterzoet. Iedereen kan hierover meepraten; het leven verloopt bij niemand in een rechte lijn en dat is maar goed ook. Maar soms zou je door een megafoon willen schreeuwen of het niet even wat minder kan. Of het treintje voor heel even kan worden stilgezet.

Lees verder “De achtbaan die leven heet”

Mission accomplished

Jullie hebben al een tijdje niks meer van me gehoord, maar dit was niet zonder reden, want…

  • Toen Michael van Gerwen voor de tweede keer het PDC World Darts Championship won, was ik op zoek naar een pakkende beginscène.
  • Toen Donald Trump president van de Verenigde Staten werd, was ik druk in de weer met vertelperspectieven.
  • Toen Portugal het Eurovisiesongfestival in Kiev won, zocht ik naar woorden.
  • Toen Tom Dumoulin ondanks zijn slecht getimede grote boodschap als eerste Nederlandse man de Giro d’Italia won, dacht ik na over personages.
  • Toen Montenegro lid werd van de NAVO, kilde ik mijn darlings.
  • Toen IS huishield in Barcelona, brak ik mijn hersens over schrijftechnieken.
  • Toen orkaan Irma een ravage aanrichtte op Sint Maarten, oefende ik met zintuiglijke beschrijvingen.
  • Toen Barbie haar huis zuurstokroze verfde, ging ik aan de slag met metaforen.
  • Toen Enzo Knol en Dee er een punt achter zetten, zocht ik naar plotwendingen.
  • Toen rouwend Amsterdam afscheid nam van Eberhard van der Laan, worstelde ik met dialogen.
  • Toen de wereld zich boog over de me-too-hashtag, experimenteerde ik met tijdverdichting.
  • Toen heel Holland bakte, probeerde ik te showen in plaats van te tellen.
  • Toen Max Verstappen won in Mexico, prakkezeerde ik me suf over spanningsopbouw.
  • Toen prins Harry zich verloofde met Meghan Markle, probeerde ik angstvallig cliché’s te vermijden.
  • Toen Gordon niet trouwde, schrapte ik hele hoofdstukken.
  • En terwijl Nederland zich opmaakte voor 2018, voltooide ik op de rand van 2017 mijn young adult roman.

Het geeft voldoening dat ik dit project van mijn bucketlist kan afstrepen, maar nu begint het spannendste gedeelte: op zoek naar een uitgever die mijn boek ziet zitten. Of anders het uitgeven in eigen beheer. Voorlopig doe ik even helemaal niets, aangezien ik met deze roman meedoe aan de young adult wedstrijd van Uitgeverij Moon en schrijf- en leesplatform Sweek, die begin maart zal aflopen. Iedereen die niet wil wachten en mijn boek nu al wil lezen, raad ik aan naar http://www.sweek.com te gaan of de Sweek app te downloaden op smartphone of tablet, waarop mijn verhaal vanaf volgende week helemaal te lezen zal zijn. Wel even registreren, maar dat is zo gebeurd en je ontvangt geen vervelende e-mails of iets dergelijks. Beloofd!

Mission accomplished, zowel voor mijn roman als voor het jaar 2017.

Rest mij nog iedereen een heel fijne jaarwisseling en het allerbeste voor 2018 te wensen!

 

26063290_2193886570636762_6707504736734487293_o