Het begint nu toch wel zachtjes aan te kriebelen. De wetenschap dat we binnenkort onze favoriete reis nog eens dunnetjes over gaan doen. Ik heb het over onze vakantie van 2010 naar de westkust van de Verenigde Staten. In drie heerlijke weken hebben we toen Californië, Arizona, Utah en Nevada doorkruist. Dit keer gaan we een weekje korter en volgen we de route langs de kust, waarbij we Utah en Arizona links (of beter gezegd rechts) laten liggen. Er valt nog genoeg moois te ontdekken langs deze route.

Een beetje voorpret is nooit weg dus daarom blik ik in de komende posts terug op die prachtige rondreis van zes jaar geleden. Beginnend met Los Angeles.

We beginnen onze kennismaking met L.A. door een bezoekje aan Rodeo Drive te brengen. Altijd vermakelijk om dure designershops en dikke auto’s te spotten. Daarna gaan we richting Hollywood Boulevard, want bij een bezoek aan the city of angels mag een wandeling over de walk of fame natuurlijk niet ontbreken. En natuurlijk ga je als toerist ook even een kijkje nemen in Beverly Hills en poseer je bij de beroemde letters.

Ik volg thuis al een tijdje de reality serie L.A. Ink en het lijkt me wel leuk om even een kijkje te gaan nemen in de tattooshop High Voltage waar de serie wordt opgenomen. Daar val ik met mijn neus in de boter als Kat von D. herself juist op dat moment even in de zaak is en bereid is te poseren voor een fotootje. Het voelt even of ik zelf in de soap zit. Met een ‘surreal feeling’ sluiten we de dag af in het levendige Santa Monica. We wandelen over de bekende pier en we dineren bij een Franse bistro in de autovrije ‘Third Promenade’. Tegen de avond is het aardig afgekoeld dus we zijn blij met een plekje onder de heater.

Hollywood sign

Santa Monica Boulevard

Rodeo Drive

Rodeo Drive

High Voltage met Kat von D.

De volgende dag rijden we al vroeg naar Venice Beach, met de bekendste boulevard van L.A. Ook hier krijgen we het gevoel op een filmset te zijn beland wanneer het hele strand is afgezet met gele plastic linten met de tekst: L.A. Police Department: do not cross. We mogen het strand niet op en gaan dan maar een bakje koffie drinken op een gezellig terrasje. Gelukkig weet de explosieven-ophaaldienst binnen afzienbare tijd de kust weer (letterlijk) veilig te maken en dus kunnen we alsnog een kijkje nemen op het beroemde ‘Baywatch’-strand. Het is echter een zeer bewolkte dag en een dikke mist belemmert het uitzicht. Afgezien van enkele kleurige lifeguard posts herinnert niets aan de tropische taferelen die zich hier afspeelden in de televisieserie wanneer ik me probeer voor te stellen hoe Pamela Anderson hier in haar gloriedagen, gehuld in het bekende rode badpak, over het strand huppelde.

De lange boulevard met winkeltjes en straatartiesten leent zich prima voor een heerlijke wandeling. Ik koop er een tas met ‘Los Angeles’ opdruk. Na twee dagen rond te hebben gelopen met een plastic tasje van de plaatselijke drogist (ik ben een schoudertas vergeten in de koffer te stoppen!) kan ik nu tenminste ‘in stijl’ over de boulevard flaneren. We stoppen even bij het skatepark. Dit stuk van de boulevard is het domein van jongeren die met duizelingwekkende snelheid op hun skateboards door de half pipes razen. Het is een indrukwekkend schouwspel en er zijn dan ook meer toeschouwers dan skaters te vinden.

Na een paar heerlijke uurtjes op Venice Beach stappen we weer in onze Ford Mustang convertible. Op naar de volgende bestemming…

We vervolgen onze reis waarbij we Laguna Beach, Newport Bay en het drukke en gezellige Huntington Beach passeren. Na een vrij lange rit arriveren we in San Diego. De avond brengen we door in de wijk Gaslamp Quarter. Het is ontzettend druk in dit gedeelte van de stad, er zijn leuke terrasjes te vinden en er klinkt muziek op straat wat voor een gezellige, levendige sfeer zorgt. Als we ’s avonds laat terug naar ons hotel wandelen valt het me op dat er hier veel zwervers zijn. Terwijl ik in een comfortabel bed kruip in een hotelkamer die van alle gemakken is voorzien, denk ik aan de daklozen die we vanavond passeerden. Zonder huis, zonder bezittingen, slapend op straat. Het raakt me. Op zo’n moment besef je hoe goed je het hebt en zou je willen dat dat voor iedereen geldt.