We moeten er maar het beste van maken
Tot elkaar veroordeeld, voor het leven lang
Ik zal ervoor moeten waken
Niet gek te worden ook al maak je me soms bang

Je maakt me onrustig, houdt me uit mijn slaap
Je saboteert m’n plannen en je maakt me kwaad
Hoe harder ik m’n best doe om jou te negeren
Hoe meer jij je aan me opdringt, blijft drammen en proberen

Ik laat me niet door je weerhouden
Ook al denk ik soms dat jij de sterkste bent van ons twee
Jij en ik, we zijn als water en vuur
Beide onstuimig, als golven in een woeste zee

Soms zie ik je als m’n vijand, al voel je nog zo vertrouwd
Toch kan ik me geen voorstelling maken van een leven zonder jou
Met mijn persoonlijkheid verweven ben je een deel van mij
Altijd ben je aanwezig, in volledige ontembaarheid

Je spontane karakter zal ik omarmen
Ik zal genieten van je creativiteit
Ik neem genoegen met je nukken
En accepteer elke eigenaardigheid

Ik waardeer je positieve kanten
Al zijn ze nog zo subtiel
Maar God, ik kan je haten
Tot in het diepste van m’n ziel

Je grillige karakter laat zich niet voorspellen
Je kunt zacht en meedogenloos zijn
Soms laat ik me door je kwellen
Dat maakt me verward en het doet me pijn

Nog steeds ontdek ik nieuwe dingen
Waarvan ik niet wist dat ze horen bij jou
Je laat me huilen, je laat me zingen
En je toont nooit enig berouw

Je bent bijzonder in al je facetten
De drijvende kracht in mijn brein ben jij
Maar soms wil ik even niet op je letten
Dan wil ik het liefst verlost van je zijn

Ga ik je ooit volledig kunnen accepteren?
Je toelaten wanneer jij dat wil?
Ik heb nog zoveel over je te leren
Maar in mijn hoofd is het geen moment stil

Hoezeer ik ook probeer los te breken
Als een blok aan m’n been ben jij er altijd
Ik zal je niet langer moeten wreken
Ligt daarin juist mijn vrijheid?

Kan ik mezelf bevrijden
Als ik mezelf toesta dat jij er bent?
Geen strijd meer, maar leven met jou aan m’n zijde
Raak ik dan echt aan jou gewend?

Ik leer je steeds beter te begrijpen
En ruimte te maken voor een leven met jou
Het geluk ligt wellicht voor het grijpen
Zolang ik gewoon maar van je hou

Het heeft geen zin me af te weren
Ik kan niet zonder je maar ook niet met
Laat ik je maar gewoon accepteren
We vormen een team: ik en mijn Tourette