4US

On door MariOnlineinSchrijfsels en korte verhalen2 reacties

Drie weken geleden plaatste ik onderstaand gedichtje op mijn Facebook tijdlijn. Inmiddels weten we allen hoe het is om te leven ten tijde van een pandemie. We hebben geleerd om afstand te bewaren, lichamelijk contact is opeens iets slechts geworden. We blijven zoveel mogelijk binnen en laten onze creatieve kant naar boven komen. We ontdekken manieren om vanuit huis dingen gedaan te krijgen. Overvolle wegen lijken tot het verleden te behoren en we zien hoe de lucht schoner wordt en het water helderder. De natuur komt opnieuw tot bloei en wij kijken van een afstand toe. Het maakt ons nederig en brengt ons met beide benen op de grond. In het grote geheel stellen wij als individuen niets voor, we hebben de aarde slechts te leen. Misschien is het wel eens goed om dat te beseffen.

Mijn gedachten gaan uit naar alle slachtoffers en hun nabestaanden en naar de mensen die nu vechten voor hun leven. Ik wens iedereen heel veel sterkte en kracht en hoop dat we snel weer mogen knuffelen. Maar bedenk dat we ook op afstand met elkaar zijn verbonden. Ieder van ons als een klein radertje in het grote netwerk. Want samen vormen we de wereld en bereiken we meer.

6347a49643e4579e806df1f2196c9976

Er waart een virus rond op aarde
Het virus maakt ons bang
Met zijn kroonvormige tentakels
Heeft het ons in de tang

Er waart een virus rond op aarde
Het virus maakt ons kwaad
Met de angst die het veroorzaakt
Verspreiden we paniek en haat

Er waart een virus rond op aarde
Het virus maakt ons dom
We strijden om toiletpapier
Als in een slechte sitcom

Er waart een virus rond op aarde
Het virus houdt ons thuis
Het dwingt ons manieren te vinden
Anders om te gaan met de ruis

Er waart een virus rond op aarde
Op straat is het nu stil
De mens voelt zich soms verheven
Maar de natuur doet wat zij wil

Er waart een virus rond op aarde
En dat verandert ons
We worden zorgzaam en hulpvaardig
Zingen samen vanaf balkons

Er waart een virus rond op aarde
Het virus maakt ons één
Van elkaar verwijderd
En toch closer dan voorheen

Er waart een virus rond op aarde
Misschien brengt het ook iets goeds?
De hele wereld ge-reset
Door een druk op de pauzetoets

Er waart een virus rond op aarde
Het virus maakt ons klein
Misschien kan het ons leren
Er ook zonder crisis voor elkaar te zijn?

🧡🍀💛🍀💚🍀💙🍀💜🍀🧡🍀💛🍀💚🍀💙🍀💜🍀🧡🍀💛🍀💚🍀💙🍀💜

Nothing compares 2U

On door MariOnlineinSchrijfsels en korte verhalenEen reactie plaatsen

Het is 1990, een tot dan toe vrij onbekende Ierse zangeres bestormt de hitlijsten met een prachtig gevoelig nummer, geschreven door niemand minder dan Prince. De bijbehorende videoclip is al even fenomenaal. Ondanks, of misschien juist dankzij de eenvoud van een vijf minuten durende close up van de Ierse die als geen ander haar emotie weet over te brengen. Met haar gemillimeterde kapsel zingt ze vanuit de beeldbuis recht je hart in, met als onbetwist hoogtepunt een oprechte traan die over haar prachtige gezicht rolt.

Voor het eerst besef ik: misschien is van de norm afwijken helemaal niet gek, misschien is het juist wel hartstikke cool.

Lees verder “Nothing compares 2U” →

ReTourette

On door MariOnlineinTourette syndroom4 reacties

“Goedemiddag mevrouw, welkom bij de klantenservice van De Bovenkamer. Waarmee kan ik u van dienst zijn?”
“Goedendag. Ik wil graag mijn Tourette syndroom retourneren.”
“Aha. Heeft u het aankoopbewijs bij zich?”
“Nee, heb ik niet, het was een cadeautje.”
“In dat geval kan ik u alleen een tegoedbon voor een ander syndroom geven.”
“Nee, dank u. Dat is niet nodig, ik hoef er niks voor terug.”
“Het spijt me, maar zo werkt het nu eenmaal, mevrouw.”
“Maar misschien kunt u een uitzondering maken? Voor deze keer?”
“Daar kunnen we niet aan beginnen, denkt u zich eens in met wat een enorme voorraad we zouden blijven zitten. Bovendien: weet u zeker dat u het niet wilt houden? U profiteert tenslotte ook van de voordelen die uw syndroom met zich meebrengt: de creatieve geest, de scherpe blik, het gevoel voor humor…”
“Euh, ik had eigenlijk in gedachten om alleen de tics en dwang in te leveren. En misschien de slaapproblemen…”
“Dat zal helaas niet gaan mevrouw: het is een package deal, zoals u weet.”
“Oh, op die manier…”
“Als u echt wat anders wilt: momenteel is het chronische vermoeidheidssyndroom erg in opkomst. Misschien is dat wat voor u?”
“Hmm, dat klinkt niet echt aantrekkelijk. Zitten daar nog bijkomende voordelen aan?”
“U verbruikt minder energie en uw sportschoenen slijten minder snel.”
“Tja, toch weet ik het niet hoor. Kan ik dat een maand op proef krijgen?”
“Dat moet ik even navragen…
Harry! Ik heb er hier eentje aan de balie die het chronische vermoeidheidssyndroom op proef wil, het moet toch niet gekker worden!”
…
“Zo mevrouw, daar ben ik weer. Helaas is het niet moge…”
“Weet u wat? Laat maar zitten, ik neem de Tourette wel mee terug. Bedankt voor de moeite, fijne dag verder.”

Marion_retourette-450x304

Deze blog is ook gepubliceerd op de website van Stichting Gilles de la Tourette

 

 

Let’s Smule

On door MariOnlineinSchrijfsels en korte verhalen1 reactie

Degenen die mij persoonlijk kennen weten dat ik graag zing. Vorig jaar ben ik terecht gekomen bij een hele leuke coverband, nadat ik in 2003 voor het laatst had opgetreden. Spannend dus, zo’n ‘revival’, maar oh zo leuk. Wat heb ik genoten van de eerste optredens en wat was het leuk om voor het eerst een single op te nemen. Inmiddels heb ik mijn draai in de band helemaal gevonden en sinds kort heb ik ‘Smule’ ontdekt, de app voor zangliefhebbers. En boy, is me dat een portie verslavend! Ik moet echt oppassen dat ik niet elk vrij uurtje aan ‘smulen’ besteed. En ik ben niet de enige: met meer dan 125 miljoen gebruikers smulen de mensen werkelijk overal. In hun bed, in het park, in de auto, op het toilet… Mijn mantra is ‘Geniet, maar Smule met mate’. Als ik dat vaak genoeg in mezelf blijf herhalen moet het een keer goedkomen, want sinds ik Smule, blijft werk liggen en is mijn telefoongebruik in rap tempo verdriedubbeld.

Gewoon omdat muziek de wereld mooier maakt

Lees verder “Let’s Smule” →

Genoeg

On door MariOnlineinSchrijfsels en korte verhalen6 reacties

Jij, mooi mens, met je idealen
En onbesuisde dromen
Vind je in de chaos nog wel tijd
Aan jezelf toe te komen?

Doorgaan tot je niet meer kunt
Zolang je doel niet is bereikt
Die burn out neem je voor lief
Dat hoort er nu eenmaal bij

Maar wat heb je aan je doelen
Waar blijf je met je roem
Als je verdrinkt in duizend dingen
Die je vandaag nog zou moeten doen

Het mag een beetje minder
Minder is soms goed
Tijd om eens te genieten
Van wat er écht toe doet

Dus neem eens wat gas terug
En haal ‘m uit z’n vijf
Je kunt niet altijd leven
Vanuit de overdrive

Het leven kan soms moeilijk zijn
Als de wereld je overspoelt
Het lijkt alsof je de enige bent
Die zich minderwaardig voelt

Probeer je niet te laten leiden
Door de dingen die je ziet
Die Instagram-perfectie
Bestaat helemaal niet

Je bent genoeg zoals je bent
Meer hoef je niet te zijn
Zoveel mooier is jouw unieke zelf
Dan louter schone schijn

Dus genóeg met dat gepieker
Genóeg met dat gezwoeg
Je hoeft jezelf niet te bewijzen;
Je bent meer dan genoeg

Allie Smith
Foto: Allie Smith on Unsplash.com