Februari 2019. Het was bijna twee jaar geleden dat Nacho en een jaar geleden dat Noeky was overleden. Een tijdlang was ik van mening dat een leven zonder katten ook wel fijn was, maar die opvatting was natuurlijk slechts gebaseerd op praktische bezwaren: geen haken in de bank, geen haren op je shirt… Wederhelft kon zich er niet zo druk om maken; wat hem betrof kon ons opgeruimde huis wel wat nieuwe harige vriendjes gebruiken. En gelijk had-ie natuurlijk, want een huis zonder kat is geen thuis.

Online zochten we naar nieuwe poezenvriendjes, zelfs tot in Beverwijk. We grapten nog: “Laten we een kat gaan halen in Beverwijk, dan gaan we daarna een bever halen in Katwijk.” Maar het bleek nog niet zo makkelijk, want er waren wachtlijsten en steeds waren mensen ons voor. Toen ik een foto van twee heerlijke poezebeesten voorbij zag komen, probeerde ik uit zelfbescherming niet te veel erbij te voelen. Al was dit wel precies het soort katten wat ik het mooiste vind; met een cyperse vacht en van die leuke witte randjes om de oogjes. Helaas, ook op deze twee leukerds had iemand al een optie. Ik ging door met waar ik mee bezig was en probeerde er niet meer aan te denken, wat zo goed als onmogelijk is voor een Touretter. Ik was dan ook blij verrast toen ik ’s middags een appje kreeg; de persoon die ze zou komen ophalen zag ervan af en als we wilden konden we het tweetal op komen halen.

Meteen dezelfde avond reden we naar Zeeland, waar dit mooie stel te vinden was. Overbodig te zeggen dat we meteen verkocht waren. Ze kwamen gelijk naar ons toegerend, alsof ze wisten dat wij daar voor hen waren. Het gevoel dat je hebt als je nieuwe vrienden maakt, een nieuwe passie ontdekt, anderen toelaat in je hart. Dat intense gevoel van allesoverheersende blijdschap, dat hadden we vanaf het eerste moment dat we met onze nieuwe kittens kennismaakten. Inmiddels zijn ze helemaal gewend bij ons (ofwel de baas in huis, zoals dat gaat met katten) en genieten we weer van alle zaken (oké, van sommige wat minder) die horen bij het ‘kattenouderschap’. Ondertussen heb je hier al kunnen lezen hoe ondeugend dit duo kan zijn, maar het is hen vergeven. Tja, je bent een kattenmens of niet…