Zowel tics als dwang vormen belangrijke aspecten van het syndroom van Gilles de la Tourette. Hoeveel last je hebt van het een of het ander, verschilt sterk per persoon, evenals de manier waarop je ermee omgaat.

Tic-triggers
Persoonlijk vind ik mijn tics irritanter dan de milde vorm van dwang die ik zo nu en dan ervaar. Incidenteel heb ik last van tic-explosies die meestal voortkomen uit triggers. De kunst is dus om deze tic-triggers te herkennen. Dankzij jarenlange ervaring weet ik inmiddels welke situaties ik beter kan vermijden. Autorijden in een drukke stad is er zo eentje, evenals lawaaierige omgevingen bezoeken. Maar ook minder voor de hand liggende activiteiten horen hierbij. Zo kan een avondje tv kijken een enorme trigger zijn voor tics. Zeker actiefilms zijn aan mij niet besteed. Is James Bond voor de een pure ontspanning, voor mij is het de grootst denkbare tic-trigger.

Dagelijks is het zoeken naar een goede balans tussen dingen die gedaan moeten worden en activiteiten waar ik mijn vrije tijd mee wil vullen

Dwangprikkels
Logisch dat ik de tv steeds vaker laat voor wat het is en mezelf terugtrek met een goed boek. Lezen maakt je geest rustig, doordat er geen snelle beelden en geluiden op je worden afgevuurd. Hierdoor blijft overprikkeling uit en daarmee ook het grootste deel van de tics. Helaas bestaan er ook triggers die dwanggedrag kunnen uitlokken. En je raadt het al: de meeste dwangprikkels ervaar ik tijdens het lezen. Mijn Tourette-brein vindt het leuk om mijn ogen steeds terug te sturen naar zinnen die ik al heb gelezen en schept er genoegen in om woordjes om te draaien en letters te tellen. Hierdoor is het lastig om mijn aandacht bij het verhaal te houden en wordt lezen een regelrechte uitdaging. Dit is dan ook de reden geweest waarom ik jarenlang geen boek heb aangeraakt. Inmiddels heb ik geaccepteerd dat het oké is dat ik door de dwang langer over een boek doe dan anderen, zolang ik er maar van geniet.

Balans
Kort gezegd leidt in mijn geval tv kijken dus tot tics en lezen tot dwang. Dit zijn twee voorbeelden van bezigheden waarop mijn Tourette een duidelijk stempel drukt. Het scheelt dat ik voor mezelf weet welke bezigheden bepaald gedrag uitlokken. Van veel Touretters weet ik dat sporten een goede uitlaatklep kan zijn en dit ervaar ik zelf ook zo. Ook mediteren geeft rust, zowel lichamelijk als in mijn hoofd. Dagelijks is het zoeken naar een goede balans tussen dingen die gedaan moeten worden en activiteiten waar ik mijn vrije tijd mee wil vullen. Dit lukt de ene dag beter dan de andere en soms heb ik na een werkdag gewoon zin om naar een spannende film te kijken. Dat de bak met popcorn vergezeld gaat met een lijf vol tics, neem ik dan voor lief.

Deze blog is ook gepubliceerd op de website van de Stichting Gilles de la Tourette.