Het poesje met het roze neusje sprong er meteen uit voor mij
Ze waren allemaal leuk, maar de liefste dat was jij
Een koppie als dubbelvla, half donker en half licht
En dat aparte neusje, ’t was zo’n grappig gezicht

Kroelen met je baasje was wat jij het liefste deed
Maar genieten in het zonnetje was ook aan jou besteed
Je haalde gekke streken uit, ondeugend als je was
Je verstoppen achter dozen, of in het hoge gras

Je speeltje moest in je waterbak, dan deed je haar ‘in bad’
Dan trok het water uit het bakje en werd de laminaatvloer nat
Het werd een vast ritueel en een van jouw geslaagde grappen
Als het baasje er ’s ochtends slaperig met zijn sokken in stond te trappen

Maar zag je dat grappige snuitje, met die roze neus
Dan moest je erom lachen, je had gewoon geen keus
Je was ons kleine clowntje, om jou hadden we zo vaak lol
Je was de zwakste van het nestje, maar je hield het het langst vol

Zo veel fijne momenten waarop jij ons leven verrijkte
Tot de dag waarop jouw levensweg zijn eindpunt bereikte
Ruim achttien mooie jaren heb jij bij ons mogen zijn
Nu moeten we je laten gaan en wat doet dat pijn

Lieve Noekiepoekie, kleine zonnestraal
Veel meer dan een huisdier, geliefd en heel speciaal
Dag clowntje, lief prinsesje, bedankt dat jij er bent geweest
We zullen je gaan missen, maar jou herinneren het meest